ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဖို ့အတြက္
တလံကြာျမင္ရေပမယ့္
ေလွ်ာက္ၾကည့္မွေ၀းဆိုသလို
ဆာေလာင္ငတ္မြတ္မူ ့ႏွင့္အတူ
ဆႏၵဟာ.......
လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားေလရဲ ့......၊
ေရဆန္ငါး ခရီးမေရာက္ေပမယ့္
ေလထန္မွာ...
ငါ ရြက္လႊင့္သြားႏိုင္ရမယ္
ဒါေပမယ့္.....
ပဲ့ကိုင္မကၽႊမ္းက်င္ရင္ေတာ့
ဘ၀ပင္လယ္ျပင္ၾကီးထဲမွာ
ခ်ာခ်ာလည္ေနဦးမွာပဲ......၊
ကံၾကမၼာတစ္ပတ္လည္ေနသမွ်
သံႆရာတစ္ပတ္မျပည့္ခင္
လူဆိုတာ...
ႀကံဳေတြ ့ေနရဦးမွာပဲေလ........၊
ကိုယ္ေရးခဲ့တဲ့ သမိုင္း
အဆိုးအေကာင္းေပၚမူတည္လို ့
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းဟာ
ျဖစ္ေပၚလာမွာပဲေလ.........
ေရစီးတစ္ခါ ေရဆန္တစ္လွည့္
ကူးခတ္ေနရတဲ့....
ဘ၀ပင္လယ္ျပင္မွာ
ဗံုလံုတစ္လွည့္ ငါးပ်ံတစ္လွည့္ေတာ့
ျဖစ္ေနဦးမွာပဲေလ.............၊
ေသာကေျခရာ ဗရပြနဲ ့
ေနပူမွာေျခပူခံရင္း
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့....
ဒုကၡေျခလွမ္းတိုင္းဟာ
ေ၀ဒနာေတြျပည့္သိတ္ေနတဲ့
ဘ၀လမ္းေပၚက
အဆံုးအစမယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့
ရွင္သန္ေနၾကရတာပါပဲ...........၊
ရိုးရွင္းစြာ ေျပာရရင္
လူ ့ဘ၀ဟာ....
တေငြ ့ေငြ ့ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့
ေဆးလိပ္တိုလိုေပါ့.............
လူသစ္ ( အမရပူရ )
No comments:
Post a Comment